We zijn niet in gevaar door AI, klimaatverandering of oorlog – maar door stilstand

Het is een veilige aanname dat Trump niet over veel strategisch vernuft beschikt. De man is 100% intuïtie en autoritair gedreven pragmatisme. De mensen achter hem zijn een heel andere verhaal. Een daarvan is de bekende Silicon Valley godheid Peter Thiel. Mede-oprichter van Paypal, oprichter van Palantir en een van de eerste supporters van Trump.

Ik luisterde naar een intrigerend gesprek van NYT-columnist Ross Douthat met deze tech-investeerder en denker Peter Thiel. Thiel stelt dat  de belofte van vooruitgang niets meer waard is. Tussen 1750 en 1970 maakten we reuzensprongen: stoommachine, ruimtevaart, kernenergie. Daarna nog alleen maar digitale gadgets, maar weinig tastbare doorbraken. “Back to the Future” voorspelde vliegende auto’s – we kregen TikTok. De wereld van atomen (energie, medicijnen, infrastructuur) staat stil. Thiel noemt dit de “stagnatietijd”: we leven permanent in bèta, zonder echte vernieuwing.

Thiel steunde Trump als een noodzakelijke schok – niet uit hoop, maar uit ongeduld met de status-quo. AI is volgens hem “meer dan niks, minder dan alles” – een zeldzaam gebied met nog enige vooruitgang, maar zeker geen wondermiddel.

Mijn poging tot synthese:

Stagnatie is niet veilig, maar gevaarlijk
Thiel waarschuwt: als groei stokt, verdwijnt hoop. Zonder vooruitgang krimpt het vertrouwen in de toekomst, brokkelt de middenklasse af en groeit cynisme. Toch blijven we reguleren alsof veiligheid genoeg is om de toekomst vorm te geven. “Veiligheid” is volgens Thiel onze nieuwe religie geworden – een ideologie die ambitie wantrouwt en risico’s verafschuwt

God en Greta
In plaats van vuur en zwaard ziet Thiel een subtielere dreiging: een wereldorde die vrede en veiligheid belooft, maar alle durf smoort. Hij citeert 1 Tessalonicenzen 5:3: “When they say ‘peace and safety’, then sudden destruction cometh.” Greta Thunberg is voor hem de antichrist: de groene pleitbezorger van een wereldregering.

Durven we nog te falen?
De echte uitdaging, zegt Thiel, is onze angst voor risico. Zonder lef, zonder experiment, zonder visionaire doelen raken we verstrikt in optimalisatie en beheer. We verlengen het bekende in plaats van iets radicaal nieuws te bouwen. We hebben geen ideeën meer, alleen maar de drang naar controle.

Het gesprek legde een bizar geloof in transhumane bloot, met een vleugje apocalyptische onzin, maar was desondanks erg interessant. Al is het maar om te begrijpen wat de intellectuele drijfveren van de conservatieve techbro’s achter de huidige Amerikaanse president.