Deze podcast moet je gewoon luisteren

Ik ben dit weekend begonnen aan de podcast Serial Season 4. Grote effecten: de schuur is opgeruimd, er is gesport, schilderijen zijn opgehangen, het achtertuintje gehogedrukreinigd… Kortom, ik heb naar veel activiteiten gezocht waardoor ik kon blijven doorluisteren. OMG, wat een lekkere podcast.

Voor de mensen die het niet weten: Maakster Sarah Koenig is één van de oermoeders van podcasts —heb ik geleerd van tipgever & tipcastluisteraar Koen— samen met Dana Chivvis maakt ze Serial. Een podcast die je niet wil missen, die gaat over de ‘forever’ gevangenis op Guantanamo Bay.

Kijk. Als je aan die gevangenis denkt, dan krijg je meteen beelden van 9/11, van gevangenen in oranje pakken, van martelingen voor je. Terecht. Maar een van de eerste quotes die je in de podcast hoort, was van een jonge soldaat: ‘I partied my ass off at Gitmo’. Oh. Really? Guantanamo Bay ligt aan een mooie baai, en na het werk gaven de soldaten zich over aan surfen, zuipen en sex.

Het is niet een podcast die de verschrikkingen van Gitmo probeert te verbergen, in tegendeel. Het laat wel heel veel kanten van de gevangenis zien. En omdat het hoogtepunt van de aandacht voor de gevangenis nu een tijdje terug is, willen veel mensen er wel over praten. Zowel gevangenen die vrij zijn, als bewaarders.

En dat levert zeer interessante verhalen op. Over hoe een nieuwe commandant eerst probeerde om een nieuwe (betere) relatie met de gevangenen op te bouwen, en vervolgens dat compleet omdraait. Of de tegenwerkingen die een een eenzame journaliste van de NY Times krijgt die al 20(!) jaar fulltime verslag probeert te doen van de feiten daar. Of een van de vertalers daar, die -uit baldadigheid— een paar onschuldige foto’s van Gitmo nam en daar jarenlang voor achtervolgd is.

De laatste 2 afleveringen… Pfoe. Brace for impact. Daar hoor je hoe een Al Qaida aanhanger behandeld wordt op CIA blacksite en op Guantanamo bay. Heavy shit. Ongrondwettelijk, tegen de Geneefse conventies. Je hoort hem erover praten, in het Engels. En de laatste aflevering: dat onthulde iets wat ik niet wist: de 5 hoofddaders zijn nog niet berecht! Gaat dat ooit nog gebeuren?

De podcast is prachtig gemaakt. Ik ben echt jaloers over Sarah het inspreekt, haar teksten met kleine puns erin, de sound-design. Soms heeft ze niet heel veel gasten, maar door het telkens kort te onderbreken met een voiceover, wordt het nooit saai. Gewoon echt goed gemaakt!

Het fijne aan de podcast is: iedere aflevering weer een ander verhaal. Een ander gezichtspunt. En ook: telkens de wisseling van historisch perspectief. Hoe kijken de gasten nu, terug op wat ze toen deden? Amerika was na 9/11 in paniek, dit mocht nooit meer gebeuren. En toch hoor je veel mensen in de podcast telkens zeggen: “What I am about to tell you, I am not proud of”.

Mocht je net een beetje nieuw zijn in podcastland? Seizoen 1 van Serial nog nooit gehoord? Ook echt top. Doen.