De architectuur van angst

Ik houd heel erg van science fiction boeken. Kan me helemaal verliezen in toekomstige werelden, en de onvermijdelijke rampen die zich daar kunnen voltrekken, en hoe de hoofdrolspelers zich uit kunnen ontworstelen.

Toen ik een vriend laatst Seveneves aanraadde, die hij recenseerde met “fascinerend en mooi, maar wel een pittig stukje proza”, kreeg ik een advies terug: Wool. Geschreven door Hugh Howey.

Fascinerend boek!

Het speelt zich af in de toekomst, waarschijnlijk over 50 tot 100 jaar. Het is een nogal benauwend boek, want het speelt zich af in een ondergrondse silo van honderden meters diep. Daar woont een hele gemeenschap van duizenden mensen.

Je kan niet meer boven de grond leven, want door de giftige stoffen kom je —zonder adequate bescherming— binnen een paar minuten om het leven. Door camera’s zie je het verdorde landschap. Met in de verte de omtrekken van een stad. “lifeless hills ... a familiar rotting skyline ... ancient glass and steel".

Mensen leven, zolang ze zich kunnen herinneren, ondergronds. Beperkte ruimte dus. En dus is het leven ook beperkt. Je mag alleen kinderen krijgen als je wint in een loterij.

De grootste angst van de leiders in de silo? Een opstand. Daarom zijn sommige woorden — en zelfs gedachten — verboden. Vrijheid. Buitenlucht. Waarom zijn we hier eigenlijk? Vragen die je beter niet stelt.

Als je dat wel doet, wordt je onverbiddelijk naar de ‘cleaning’ gestuurd. Een dodelijke missie naar buiten. In een ruimtepak. Om de camera’s schoon te maken. Maar de buitenlucht is zo giftig, dat niemand het overleeft. Binnen heeft iedereen weer schoon beeld, maar voor jou een zekere dood.

Alles verandert als een slimme en handige vrouw: Juliette, wordt aangewezen als de sheriff van de Silo. En waar zij achter komt…

Wat mij zo fascineerde aan het boek: eerst heeft de silo democratisch en empatisch leiderschap, en met de wisseling van de macht, verandert alles. Mensen worden ingepalmd, afgestoten, tegen elkaar uitgespeeld. Waar hebben we dat eerder gezien?

Het boek is geschreven door Hugh Howey, die de eerste 60 pagina’s zelf uitgaf. Om te kijken of lezers dit interessant vonden. En dat deden ze! Nu zijn er zelfs 3 delen: Wool, Shift en Dust. Een klassieker heb ik me laten vertellen.

Mocht je meer van luisteren houden? Hij staat ook op Spotify Premium als luisterboek. En wil je liever kijken? Op Apple+ zijn twee seizoenen te zien van Silo. IMDB geeft het een 8,1.

Wool laat zien hoe ook in een afgesloten wereld oude mechanismen van controle, angst en beïnvloeding blijven terugkeren, en waarom je altijd iemand als Juliette nodig hebt om dat te doorbreken.