• Tipcast
  • Posts
  • Gevaarlijk maniakaal én geniaal

Gevaarlijk maniakaal én geniaal

Biografie van Elon Musk maakt duidelijk waarom Musk zich zo aangetrokken voelt tot de autoritaire sloopkogel Trump en zijn rechts-populistische agenda.

Ik las de Musk-biografie van Walter Isaacson. Dikke pil. Maar door die korte hoofdstukken vreet je ’m op. Elke hoofdstuk een episode uit het bizarre leven van Elon Musk. We kennen zijn bedrijven. Tesla. Twitter. SpaceX. Neuralink. Maar ik wilde weten: hoe werkt de man eigenlijk? Hoe denkt hij, beslist hij, beweegt hij? Waarom die bizarre bromance met Trump?

Hij geeft veel aanleiding om hem te haten. Bill Gates zei laatst over de door Musk geleide ingrepen bij USAID: “Het is pijnlijk om te zien hoe de rijkste man ter wereld de armsten kapotmaakt.” 

Musk is ook een idealist. Hij wil de mensheid redden. Mars koloniseren. Duurzame energie versnellen. Vrijheid van meningsuiting bewaken. Hij schiet raketten de lucht in en laat ze weer landen. NASA is klant bij SpaceX.Hij gaf Oekraïne internet. Hij maakte elektrisch rijden cool.

Maar hij is ook onmogelijk. Maniakaal. Destructief. En gevaarlijk.

En hij heeft bij al zijn bedrijven één aanpak — met vaste regels. Je zou ze de wetten van Musk kunnen noemen:

  • Trek elk vereiste in twijfel. Wie het bedacht heeft, moet met naam en toenaam genoemd kunnen worden.

  • Schrap alles wat je kunt. Later kun je het altijd weer toevoegen.

  • Vereenvoudig en optimaliseer.

  • Versnel de doorlooptijd.

  • Automatiseer pas als laatste.

Twitter vond hij een culturele ramp. Dus: weer op kantoor slapen om volledige “dedication” te laten zien. Alleen de “hardcore” mensen mochten blijven. Dat betekende van 8.000 naar 2.000 man personeel. En ondertussen was hij ook nog CEO bij Tesla, SpaceX, Neuralink. Niet te stoppen.

Het kerstklusje

Kort na zijn overname besloot Musk dat Twitterservers moesten verhuizen. “Duurt vele maanden”, werd hem verteld door zijn engineers. Musk: “Je hebt een maand” was Musks antwoord. Uiteindelijk duurt hem dat ook te lang en vliegt hij zelf naar Sacramento. Met zoontje X. Pakt daar het zakmes van de beveiliger, opent een luik en kruipt onder een server. Knipt daar de kabels door en verordeneert de verhuizing. De dag erna - op kerstavond - koopt een medewerker voor 4500 euro aan zaklampen, moersleutels en Airtags. Ze halen er een truck van The Boring Company erbij. SpaceX-personeel helpt sjouwen.

Na vier rekken grijpt de CEO van het datacenter in. Te zwaar. Te gevaarlijk. Musk: “Ze staan al in de truck.” In drie dagen verhuizen ze 700 rekken. Record. Veel ging stuk. Hij gaf toe dat hij spijt had.

Maar: dit is Musk. Manisch. Improviserend. Roekeloos.

Bij Tesla weten ze hoe ze met hem om moeten gaan. Bij Twitter duurde dat even.

Hij leeft van controverse. Op het randje van waanzin. Sam Altman zei het mooi: “Hij is een klootzak. Maar volgens mij is hij oprecht bezorgd over de toekomst.”

Zijn grote inspiratiebron is “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy”. Daarin zoekt een supercomputer het antwoord op alles. En dat zou zomaar zijn volgende missie kunne zijn: een AI bouwen die het universum begrijpt. Die zó veel weet, dat ze ons wil behouden — niet vernietigen. En daarom bouwt hij X.AI.

Met als uitgangspunt: data zijn alles. Technologie moet de mensheid verheffen. Maar of we onze toekomst nou aan Musk moeten toevertrouwen…