Echt, Trump klooit maar wat aan

Trump startte vorige week een handelsoorlog. Niet een beetje, maar full blown, gas d’r op, zeg maar, de nucleaire optie. De hele wereld* minimaal 10% aan de broek, oplopend tot 145%. Het is volgens velen de grootste zelf toegebrachte economische wond sinds de tweede wereldoorlog. (check bijvoorbeeld dit interview met Larry Summers, oud minister van Financiën).

^{* Rusland, Cuba, Noord Korea en Wit-Rusland zijn uitgezonderd.}

En ondanks de grote consensus onder economen dat dit een enorm STOM idee is, zie je overal artikelen opduiken om uit te leggen wat het idee erachter is.

Maar. Dat is er niet. Nul. Behalve het idee dat hij het al 40 jaar denkt dat tarieven een goed idee zijn. En omdat Trump in de tweede termijn veel meer ja-knikkers om zich heen heeft, laat hij zich nauwelijks tegenhouden. In de McCarthy-tijden hebben we geleerd dat de mensen om hem heen zich pas gaan uitspreken als het vliegtuig de landing heeft ingezet. En dat duurt nog eventjes.

Toch probeert het Witte Huis telkens uit te leggen dat er een groot plan is. Ook de grote draai op de wereldwijde tarieven, werd ook uitgelegd als ‘carefully planned’. Bullshit natuurlijk.

De waarheid is: Trump klooit maar wat aan. In z’n eentje. 6 voorbeelden die dat bewijzen.

1) Het begon met Mexico en Canada: Al in februari viel de bijl voor deze landen: heffingen. Want ze naaien ons. Daarna werden ze uitgesteld, aangekondigd en geannuleerd.

2) Trump knipperde eerst. Afgelopen woensdag maakte de Amerikaanse president weer een U-turn. Iedereen die nog niet had teruggeslagen, kreeg nu opeens veel minder tarieven om de oren. De echte reden: de Amerikaanse-obligatiemarkt stortte had in. “People were getting yippy”, aldus Trump. Terwijl hij eerder beweerde: we moeten even door de pijn heen.

3) Trump neemt beslissingen alleen. De Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer werd door een comité in het Huis van Afgevaardigden gehoord over de Trump tarieven, toen de president via social media aankondigde, om 90-dagen pauze in te lassen. Greer werd compleet verrast, wist van niks, terwijl hij het beleid van de president verdedigde. Klinkt niet als een strategie.

4) De hoogte van de tarieven. Bijna vergeten alweer: hadden we het vorige week al over. Die berekening hoe hoog je tarief moet zijn, slaat nergens op. Dan kan je net zo goed tarieven instellen op basis van het aantal klinkers in je achternaam, zero logica.

5) De tweede flip flop: telefoons en computers zonderen we uit. Ok. Dus je verhoogt eerst de tarieven tot koortsdroom-hoge getallen, zodat er een complete stop in de handel met China komt. En daarna moet je je laten vertellen dat het meest waardevolle bedrijf ter wereld (toen nog wel), toevallig ook Amerikaans, al z’n spullen uit China haalt. Oepsie, Apple, niet over nagedacht. Nou, dan draaien we dat toch weer terug? Hij doet maar wat.

6) En als het alleen maar om China gaat? Waarom slaat hij dan al z’n bondgenoten eerst vol in het gezicht (Groenland, Canada, de EU), om vervolgens te vragen: zullen we samenwerken tegen China? Stel je voor, je doet dat op het schoolplein? Daar kom je niet zonder kleerscheuren vanaf.

Waar leidt dit allemaal toe? Geen idee, alhoewel ik denk dat dit niet heel lang kan gaan duren. Maar de gewone Amerikanen moeten deze idiote tarieven eerst gaan voelen. 

• De inflatie was deze maand nog naar beneden, maar dat zal volgende meting totaal ander zijn. Hogere prijzen in de supermarkten.

• Door de hogere rentes op langjarig Amerikaans staatspapier gaan alle rentes in Amerika omhoog, en gaan ze het merken in hun portemonnee (Hypotheek en leningen)

• Komt bij dat de pensioenpotjes van de Amerikanen een stuk minder rooskleurig eruit zien.

• Komt het land in een recessie en gaan er ontslagen vallen (naast de overheidsmensen die door Elon met de motorzaag eruit zijn gewerkt)

• En wordt het een stuk prijziger voor Amerika om z’n torenhoge schuld te blijven financieren.

Trump zegt telkens tegen zijn tegenstanders: You don’t hold the cards. De vraag is, don’t they? In Japan, China, de UK, Luxemburg, België en Frankrijk wonen de grootste bezitters van Amerikaans schuldpapier. Zij financieren die gulzige Amerikaanse regering. Je hoeft maar een paar keer een plukje te verkopen en de rentes lopen op. Zullen ze niet zo snel openbaar doen, maar zo is Lizz Truss ook aan haar politieke einde gekomen.

Het moet —denk ik— echt nog een stukje erger worden, totdat het onhoudbaar is. En dan wordt Trump afgezet. Als hij iedereen boos heeft gemaakt, zelfs zijn trouwe aanhang, is de reden snel gevonden. De grond? Zagen we woensdag al de tekenen van: grootschalige marktmanipulatie.