Liefde, leugens en bloed

Na haar goed onthaalde debuut, horrorfilm Saint Maud, kreeg regisseur Rose Glass de gelegenheid om een grotere film te maken. Dat is het heerlijke Love, Lies and Bleeding geworden. Lekker verhaal, prachtige rollen (Kristen Stewart!) en een verrassende plot. Een mix van thriller, romantische film, horror en road movie. Met een beetje pulp. 
Het is veel, bijna teveel. De film ontspoort net niet.

Het jaar is 1989. We zien Lou, een sportschoolmanager die beetje rond lijkt te hangen op haar gym. Totdat Jackie in haar sportschool komt trainen. Jackie is een bodybuilder, die op weg is naar Las Vegas. Ze regelt een baantje regelt bij de lokale schietclub door seks te hebben met de manager. Die schietclub is weer eigendom van Lou’s vader, de grote crimineel van de stad.

Lou biedt Jackie steroïden aan, en al snel worden de twee dames verliefd.
En dan begint de achtbaan. Jackie wordt emotioneel instabiel door haar drugsgebruik. Ze gaat in de fout als ze haar kracht gebruikt om de mishandelaar van Lou’s zus tot moes te slaan. Deze man zal niet het laatste lijk zijn. Sommigen gaan dood door onhandigheid, anderen worden bewust mishandeld en vermoord. Die lijken moeten natuurlijk opgeruimd worden. Daar hebben ze in New Mexico allerlei manieren voor, bijvoorbeeld door ze in tapijt te rollen en achter de bank te verstoppen. Voel de Tarantino-vibes.

En zo worden we steeds verder het moeras in gezogen. De politie is corrupt en niemand handelt rationeel. En er is ware liefde, tussen die twee vrouwen. En een ingewikkelde vader dochter relatie.

Ik zal niet verder niets van het plot onthullen, want je moet deze film zelf ondergaan. Wat ik wel verklap is dat Ed Harris, die de vader speelt, een Oscar verdient voor het kapsel van het jaar.